در سالهای اخیر پیشرفت های قابل توجهی در استفاده از پلیمرهای زیست پزشکی قابل تورم در آب به عنوان حامل های هدفمند برای رهایش دارو، پروتئین و عوامل رشد انجام گرفته است. در این میان ماهیت، اندازه حفره ها، پایداری و پاسخگویی آنها به محرکهای خارجی از مهم ترین رفتارهای این شبکه ها به شمار میروند. پرداختن و از بین بردن محدودیتهای بالینی و دارویی هیدروژلها ، باعث اختصاصی و مطلوب تر شدن عملکرد آنها می شود. در این مقاله، به بررسی این چالش ها و راههای مقابله با آنها براساس روشهای طولانی تر کردن روند رهایش دارو از هیدروژل ها و همچنین توسعه عملکرد آنها بر حسب ماهیت دارو می پردازیم.
خوئی, سپیده, & کردانی, مریم. (1391). هیدروژل ها به عنوان حامل در سامانه های دارو رسانی کنترل شده. فصلنامه علمی بسپارش, 2(4), 16-27. doi: 10.22063/basparesh.2013.955
MLA
سپیده خوئی; مریم کردانی. "هیدروژل ها به عنوان حامل در سامانه های دارو رسانی کنترل شده". فصلنامه علمی بسپارش, 2, 4, 1391, 16-27. doi: 10.22063/basparesh.2013.955
HARVARD
خوئی, سپیده, کردانی, مریم. (1391). 'هیدروژل ها به عنوان حامل در سامانه های دارو رسانی کنترل شده', فصلنامه علمی بسپارش, 2(4), pp. 16-27. doi: 10.22063/basparesh.2013.955
VANCOUVER
خوئی, سپیده, کردانی, مریم. هیدروژل ها به عنوان حامل در سامانه های دارو رسانی کنترل شده. فصلنامه علمی بسپارش, 1391; 2(4): 16-27. doi: 10.22063/basparesh.2013.955
)