لیگنین دومین پلیمر طبیعی فراوان پس از سلولوز در دنیاست که به‌عنوان ماده‌ای ارزان، غیرسمی و زیست‌تخریب‌پذیر، جایگزین مناسبی برای پلی‌ال‌های بر پایه نفت شناخته شده است. پژوهشگران تلاش فراوانی به‌منظور شناسایی ساختار شیمیایی لیگنین انجام داده‌اند. اما، همچنان مشکلات بسیاری در جایگزینی مونومرهای به‌دست آمده از نفت خام و به‌کار رفته در ساخت و سنتز مواد پلیمری، مانند پلی‌یورتان‌ها، با لیگنین وجود دارد. از مشکلات عمده در شناسایی این پلیمر طبیعی، نبود پروتکل‌های مشخص و استاندارد است. در این مقاله، مطالعه‌ای نظام‌مند به‌منظور شناسایی کمی گروه‌های عاملی لیگنین، با استفاده از فنون مختلف، مانند تیترکردن و طیف‌سنجی‌های 19FNMR ،31PNMR ،13CNMR ،1HNMR و UV-VIS انجام شده است. در ادامه، با بررسی مزایا و محدودیت‌های هر روش، شیوه‌های تعیین وزن مولکولی و خواص گرمایی لیگنین نیز بیان شده است.
ابتدای صفحه