متخصصان پلیمر با الهام از مکانیسم های هوشمند موجود در طبیعت و همگام با سایر زمینه ها سعی در ستنز و تولید پلیمرهای هوشمندیداشته اند که قابلیت پاسخگویی به یک محرک خارجی معین را برای کاربردهای ویژه و نوظهور جهت رفع نیازهای تخصصی دارا باشد. این محرک ها به سه دسته عمومی فیزیکی مانند نور، دما، میدان الکتریکی و شیمیایی مانند pH، حلال و زیستی مانند آنزیم ها تقسیم می شوند. طبق یک دسته بندی، پلیمرهای هوشمند نیز بر اساس حالت فیزیکی به سه حالت زنجیر آزاد در حالت محلولی، ژل های سه بعدی و زنجیرهای سطحی تفکیک شده اند. بسته به نوع پاسخ به محرک همچون تغییر شکل یا حجم، ظهور تغییرات فیزیکی مانند تغییر رنگ یا انحلال پذیری و تغییرات ساختاری در زنجیره پلیمر، هر یک از این پلیمرهای هوشمند در صنایع مختلف همچون پزشکی، نساجی، الکترونیک، مکانیک، هوافضا و یا سایر صنایع کاربرد یافته اند. این کاربردها امروزه به طور چشمگیری در حال پیشرفت هستند.
)