TY - JOUR ID - 1882 TI - پس‌اصلاح نانوالیاف الکتروریسی‌شده با گونه‌های زیست‌فعال ازطریق واکنش‌های کلیک JO - فصلنامه علمی بسپارش JA - BASPARESH LA - fa SN - 2252-0449 AU - شیخی, مهدی AU - کاوش طهرانی, فیروزه AU - رفیع منزلت, فاطمه AD - دانشجو/ دانشگاه اصفهان AD - دانشجو- دانشگاه اصفهان - دانشکده شیمی- گروه شیمی پلیمر AD - هیات علمی/ دانشگاه اصفهان Y1 - 2023 PY - 2023 VL - 13 IS - 2 SP - 17 EP - 27 KW - الکتروریسی KW - عامل‌دارکردن نانوالیاف KW - شیمی کلیک KW - زیست‌‌مواد KW - مهندسی بافت DO - 10.22063/basparesh.2022.3083.1601 N2 - فرایند بازسازی، نه تنها تحت تأثیر برهم ­کنش ­های میان یاخته‌ها قرار دارد، بلکه شیمی سطح زیست‌مواد نیز بر آن اثرگذار است. بدین دلیل، اصلاح سطح الیاف الکتروریسی­ شده با زیست­ مولکول ­ها، روش مناسبی برای افزایش چسبندگی و سازمان­دهی یاخته ­ای است. دو رویکرد کلی برای اصلاح داربست ­های الکتروریسی­ شده وجود دارد که با روش­ های مختلف انجام می­ گیرد. بارگذاری عوامل زیستی در محلول پلیمری، روش متداولی برای تله ­اندازی زیست­ مولکول­ ها در ساختار داربست است که طی آن مولکول­ در پیچال الیافی قرار می­ گیرد و به ایفای نقش می ­پردازد. اما به ­دلیل محدودیت ­های این روش، روش ­های پس­اصلاح به­ عنوان مسیر جایگزین برای اصلاح نانوالیاف مورد توجه قرار گرفته ­اند. این نوع اصلاح می ­تواند با جذب­ سطحی فیزیکی زیست ­مولکول­ ها روی سطح الیاف یا با پیوند شیمیایی عامل مدنظر روی الیاف حاصل می­ شود. به­ دلیل قابلیت­ های شیمی کلیک، سازه­ های الکتروریسی­ شده­ ­کلیک ­پذیر، مسیر نویدبخشی برای پیوند زیست­ مولکول­ های مختلفی را فراهم می­ کند که برای اهداف متفاوت مهندسی بافت مناسب باشند. در این مقاله، پژوهش ­های انجام ­شده در زمینه­ عامل­ دارکردن سازه ­های الکتروریسی به تفکیک انواع واکنش ­های کلیک مرور می­ شود. بدیهی است، دستیابی به سامانه ­های هوشمند که فعالیت­ های یاخته ­ای را تحریک و کنترل می­­ کنند، نیازمند آشنایی با آخرین پژوهش­ ها در این زمینه بوده که هدف اصلی این مقاله­ مروری است. UR - http://basparesh.ippi.ac.ir/article_1882.html L1 - http://basparesh.ippi.ac.ir/article_1882_00ca21f557522bfd888d597e73fcf1a7.pdf ER -