پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران
فصلنامه علمی بسپارش
2252-0449
2538-5445
6
1
2016
05
21
مروری بر خواص و روشهای تولید الیاف نانوسلولوز
3
17
FA
میثم
مهدی نیا
دانشگاه گرگان
meysammehdinia@gmail.com
محراب
مدهوشی
دانشگاه گرگان
mmadhoshi@hotmail.com
10.22063/basparesh.2016.1213
طی دو دهه اخیر، با توجه به اهمیت مسائل زیستمحیطی، استفاده از الیاف لیگنوسلولوزی بهعنوان عامل تقویت کننده برای کامپوزیتهای گرمانرم در کاربردهایی همچون صنعت اتومبیل، بستهبندی و مواد ساختمانی رشد قابل توجهی داشته است. الیاف لیگنوسلولوزی ترکیبی از ویژگیهای مطلوبی همچون چگالی کم، مقاومت ویژه و مدول زیاد، تجدیدپذیری، زیستتخریبپذیری، دسترسپذیری گسترده و قیمت کم را ارائه میدهند که در بسیاری از کاربردها میتوانند جایگزین مناسبی برای الیاف مصنوعی معمولی با مصرف انرژی زیاد، گرانی و آثار منفی زیستمحیطی باشند. بنابراین، با توجه به ویژگیهای منحصر بهفردی که این نانوالیاف سلولوزی دارند، در این پژوهش روشهای تولید و ویژگیهای این نانوالیاف بررسی میشوند.
اهمیت مسائل زیست محیطی,الیاف لیگنوسلولزی,نانوزیست الیاف,نانو الیاف سلولزی,الیاف مصنوعی
http://basparesh.ippi.ac.ir/article_1213.html
http://basparesh.ippi.ac.ir/article_1213_445d1cab39f374527d38695adecd0e9b.pdf
پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران
فصلنامه علمی بسپارش
2252-0449
2538-5445
6
1
2016
05
21
نانوکامپوزیتهای پلی(وینیلیدن فلوئورید) و خواص آنها
18
32
FA
سیدمصطفی
حسینی
پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران
m.hosseini@ippi.ac.ir
علی اکبر
یوسفی
پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران
a.yousefi@ippi.ac.ir
10.22063/basparesh.2016.1243
پلی(وینیلیدنفلوئورید) به دلیل خواص مکانیکی، پایداری شیمیایی و خاصیت فروالکتریک عالی بسیار مورد توجه پژوهشگران است. این پلیمر ساختار شیمیایی سادهای دارد و قابلیت داشتن پنج شکل بلوری (δ ،γ ،b ،a و ε) را دارد. در این میان، فاز β به علت ممان دوقطبی زیادی که دارد از فعالیت پیرو و پیزوالکتریک زیادی برخوردار بوده و به همین دلیل بیشتر مورد توجه قرار گرفته است. تاکنون روشهای مختلفی برای افزایش مقدار فاز β در پلی(وینیلیدنفلوئورید) کشف و ارائه شده است که عبارت از کشش مکانیکی، اعمال فشار زیاد، سرد کردن مذاب، استفاده از حلالهای قطبی، تزریق مذاب، قطبش تحت کرنش و میدان الکتریکی قوی، استفاده از کوپلیمرها، افزودن نانوذرات و الکتروریسی است. هدف از این مطالعه، جمعآوری و بررسی پژوهشهای گسترده انجام شده در زمینه تهیه و مشخصهیابی نانوکامپوزیتهای پلیمری پلی(وینیلیدن فلوئورید) با نانولولههای کربن، نانورسها و سایر نانوذرات است. برای درک اهمیت فناوری نانو و به روزرسانی اطلاعات، سعی شده است تا دادههای برخی از مقالات معتبر که در زمینه نانوکامپوزیتهای پلی(وینیلیدن فلوئورید)منتشر شده، جمعآوری و بررسی شود. افزون براین، چهارچوب پژوهشهای علمی موجود در کار حاضر، بر پیشرفت در زمینه نانوکامپوزیتهای پلی(وینیلیدن فلوئورید)، با هدف افزایش مقدار فاز بتا در پلی(وینیلیدن فلوئورید) و افزایش خاصیت پیزوالکتریک آن متمرکز شده است.
"پلی وینیلیدین فلوراید","نانوکامپوزیت","نانولوله های کربن","نانو خاک رس","پیزوالکتریسیته"
http://basparesh.ippi.ac.ir/article_1243.html
http://basparesh.ippi.ac.ir/article_1243_64d605389e1308b5c34399b902260ba1.pdf
پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران
فصلنامه علمی بسپارش
2252-0449
2538-5445
6
1
2016
05
21
مروری کوتاه بر کاربردهای پزشکی پلیمرهای حافظه شکلی
33
42
FA
مرضیه
جهانگیری
دانشجوی دکتری دانشگاه شهید مدنی آذربایجان
marziyehjahangiri@yahoo.com
معصومه
باقری
هیئت علمی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان
massoumeh bagheri@yahoo.com
10.22063/basparesh.2016.1252
پلیمرهای حافظه شکلی (SMPs) دسته مهمی از مواد هوشمند هستند که با توجه به ویژگیهای برجستهای چون وزن سبک، فشار بازیابی زیاد، هزینه کم و سهولت تولید نسبت به آلیاژهای حافظه شکلی، توجه بسیاری را در سالهای اخیر جلب کردهاند. پلیمرهای حافظه شکلی قابلیت تغییر شکل و تثبیت به شکل موقت دارند. آنها تنها پس از تغییر کوچکی در شرایط محیط، مانند گرما، میدان الکتریکی، میدان مغناطیسی، pH، نور، یونها، حلال، میدان صوتی، آنزیم، آب و غیره شکل دائمی اصلی خود را بازمییابند. این قابلیت ناشی از تلفیق ساختار و شکلشناسی پلیمر با فناوری پردازش و برنامهریزی استفاده شده است که اصطلاحا به اثر حافظه شکلی ساده میشود. پلیمرهایی که اثر حافظه شکلی را نشان میدهند، دسته مهمی از مواد مصرفی در پزشکی، بهویژه برای استقرار در جراحیهای کوچکتر هستند. این ویژگی منحصر به فرد موجب شده است تا پلیمرهای حافظه شکلی موادی مناسب و <br /> سودمند برای کاربردهای مختلف در فناوری، از جمله ساخت وسایل پزشکی هوشمند باشند. در این مقاله مروری، پیشرفتها و محدودیتهای کلی در طراحی پلیمرهای حافظه شکلی، بهویژه برای کاربردهای پزشکی، بحث و بررسی میشود.
پلیمرهای حافظه شکلی," پاسخگو به محرک," کاربرد پزشکی," زیست سازگار," زیست تخریب پذیر
http://basparesh.ippi.ac.ir/article_1252.html
http://basparesh.ippi.ac.ir/article_1252_aff66501309ef5c0962dd31ffb47e628.pdf
پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران
فصلنامه علمی بسپارش
2252-0449
2538-5445
6
1
2016
05
21
تهیه رزینها از تریگلیسیریدها و اپوکسیدارکردن آنها
43
51
FA
رحیم
ابراهیمی بریسا
دانشگاه گرگان
ebrahimirahim56@gmail.com
محرم
حضرتی
دانشگاه تهران
hazrati.moharam@gmail.com
ژینو
شیخی
دانشاه گرگان
zhinoo.sheykhi@yahoo.com
علیرضا
شاکری
دانشگاه تهران
alireza.shakeri@khayam.ut.ac.ir
10.22063/basparesh.2016.1244
بهدلیل مزایای زیستمحیطی و اقتصادی، به تریگلیسیریدها برای تهیه چسب و مواد کامپوزیتی، نسبت به مواد نفتی، توجه بیشتری شده است. در مقاله پیش رو، روشهای مختلف تولید رزین از تریگلیسیریدها و اپوکسیدارکردن آنها مطالعه و بررسی شده است. مناطق فعال موجود در تریگلیسیریدها مانند پیوندهای دوگانه، کربنهای آلیلی و گروه استری میتوانند پیوند شیمیایی برقرار کنند. تریگلیسیریدها را میتوان با واکنشهایی مانند پلیمرشدن رادیکال آزاد، حلقهگشا یا تراکمی و نیز به کمک اصلاح با انیدریدها، پلیایزوسیاناتها و دیاسیدها به رزین تبدیل کرد. برای اپوکسیدارکردن تریگلیسیریدها نیز میتوان از مواد مختلفی از جمله پرکربوکسیلیک اسیدها، پراکسیدهای آلی یا معدنی و هالوهیدرینها استفاده کرد. اپوکسیدارکردن رزینهای تریگلیسیرید باعث شاخهدارشدن پلیمر و ایجاد پیوند عرضی در زمان اتصال میشود. درنتیجه، پیوند ایجاد شده با رزینهای تریگلیسیرید مقاومتر است. نتایج نشان داده است، استفاده از رزینهای تریگلیسیرید اپوکسیدار شده نسبت به رزینهای معدنی، مانند اوره فرمالدهید، موجب تولید کامپوزیت و دیوارههای چوبی مقاومتر میشود.
تریگلیسیرید,رزین,اپوکسیدار کردن,کامپوزیت,پیوند عرضی
http://basparesh.ippi.ac.ir/article_1244.html
http://basparesh.ippi.ac.ir/article_1244_97749f4f2376c29260250c02320870b8.pdf
پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران
فصلنامه علمی بسپارش
2252-0449
2538-5445
6
1
2016
05
21
چسبها و سامانههای اپوکسی تکجزئی
52
63
FA
مهدی
سلیمانی
شرکت پتروگوهر فراساحل کیش
mahdi_sol67@yahoo.com
مهرزاد
مرتضایی
استاد دانشگاه
polycrc@gmail.com
10.22063/basparesh.2016.1247
سامانههای اپوکسی، بهعلت دارا بودن خواص بسیار مطلوب، از جمله چسبندگی عالی، مقاومت شیمیایی و گرمایی زیاد و خواص فیزیکی-مکانیکی مناسب، کاربردهای فراوانی در صنایع مختلف دارند. بهطورکلی، سامانههای اپوکسی به دو دسته دوجزئی و تکجزئی تقسیم میشوند. در این مقاله، انواع سامانههای تکجزئی، عوامل پخت و شتابدهندههای مناسب آنها ارائه شده است. در سامانههای نام برده، رزین و عامل پخت از پیش با یکدیگر ترکیب میشوند. همچنین، تا زمانی که شرایط محیطی مناسب فراهم نشود، واکنش پخت درخور توجهی اتفاق نمیافتد. طی سالها، چند روش جدید توسعه یافته است تا سامانههای تکجزئی با عمر مفید طولانی و خواص عملکردی مناسب ارائه شوند. در میان این روشها، استفاده از عوامل پخت تأخیری مؤثرترین و کاربردیترین روش است. از میان عوامل پخت تأخیری نیز دیسیاندیآمید، افزون بر تأمین خواص فیزیکی مکانیکی مطلوبتر، طول عمر طولانیتری نسبت به سایر عوامل پخت تکجزئی ایجاد میکند. واکنش پخت با عوامل پخت تأخیری در دماهای زیاد اتفاق میافتد. ازاینرو، برای دستیابی به سامانه پخت مناسب در دماهای کمتر، یک یا چند شتابدهنده سازگار با عامل پخت گزینشی لازم است. بهطور معمول، برای سامانههای تکجزئی با عامل پخت دیسیاندیآمید، اورههای استخلاف شده مناسبترین شتابدهندهاند. از میان اورههای استخلافشده نیز 4،4-متیلن بیس(فنیلدیمتیل اوره A) نوع ایزومری، با نام تجاری Omicure U-52 بهترین عملکرد را داراست، زیرا مجموعهای از خواص بهینه را ایجاد میکند.
اپوکسی,عامل پخت تکجزئی,شتاب دهنده,دمای زیاد,دیسیان دیآمید
http://basparesh.ippi.ac.ir/article_1247.html
http://basparesh.ippi.ac.ir/article_1247_9bb7648c679c721e9757f50f9a859246.pdf
پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران
فصلنامه علمی بسپارش
2252-0449
2538-5445
6
1
2016
05
21
بررسی فرمولبندی، خواص و کاربردهای اسفنجهای چسبان
64
75
FA
امین
عبدالهی
0000-0002-6415-7547
فارغ التحصیل پژوهشگاه پلیمر
amin_abdolahi1989@yahoo.com
مرتضی
سلطان دهقان
فارغ التحصیل کارشناسی ارشد شیمی آلی
msd1356@yahoo.com
بهاره
رضوی
فارغ التحصیل کارشناسی ارشد شیمی پلیمر
bahareh_razavi1900@yahoo.com
10.22063/basparesh.2016.1231
در این مطالعه، فرمولبندی و ایمنی اسفنجهای چسبان و سلاح مناسب آن، بهعنوان سلاحی غیرکشنده بررسی میشود. این اسفنجها دستهای از ترکیبات پلیمری هستند که خواصی مانند چگالی کم، چسبندگی زیاد و استحکام پارگی مناسب دارند. این مواد نوعی از چسبهای حساس به فشارند که با عامل پفدهنده مخلوط میشوند. فرمولبندی اسفنجهای چسبان با آمیزهسازی الاستومرهای گرمانرم، رزین چسبنده، ماده سطحفعال و عامل پفدهنده تهیه میشود. این فرمولبندی در مخازن زیر فشار نگهداری میشود. در زمان لازم، اسفنج در فشار جو آزاد میشود. از سوی دیگر، افزایش مقدار رزین چسبنده و نرمکننده، خواص چسبندگی اسفنج چسبان را تقویت میکند. سلاح لازم برای پخش این اسفنج، باید دارای مخزن زیر فشار برای ذخیرهسازی اسفنج باشد. از پارامترهای بسیار مهم سلاح مناسب اسفنج چسبان، میتوان وزن سلاح و قدرت پرتاب آن و ظرفیت ذخیرهسازی اسفنج را نام برد. تماس پوست بدن انسان با اسفنج چسبان به سوزش و التهاب موضعی در پوست منجر میشود. اما تماس مداوم آن با پوست میتواند موجب بروز علائم سرطان شود. این خطرها ناشی از وجود ترکیبات نفتی و هیدروکربنهای سنگین در فرمولبندی اسفنج چسبان است. این ماده کاربردهای گستردهای در استتار در مناطق جنگی، کاهش میدان دید ابزارهای نظامی، مانند تانک و مقابله با شورش در زندانها و خیابانها دارد.
اسفنج چسبان,سلاح غیرکشنده,چسب حساس به فشار,الاستومر گرمانرم,رزین چسبنده
http://basparesh.ippi.ac.ir/article_1231.html
http://basparesh.ippi.ac.ir/article_1231_f9114410e8f1966005a8a6793430678f.pdf
پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران
فصلنامه علمی بسپارش
2252-0449
2538-5445
6
1
2016
05
21
مروری بر پلیفسفازینها: ساختار، سنتز و کاربردهای جدید
76
85
FA
حسین
سلیمانی
دانشگاه گلستان گرگان
hossein.soleimani@ce.iut.ac.ir
حسین
میقانی
0000-0002-8316-5614
مدیرگروه شیمی دانشگاه گلستان
h.mighani@gu.ac.ir
سید محمد
تاش شمس آبادی
دانشگاه گلستان
mohammad_17261@yahoo.com
10.22063/basparesh.2016.1246
<span class="a"><span lang="AR-SA">امروزه پیشرفت فناوری پلیمرهای معدنی موجب استفاده گسترده از آنها در صنایع الکترونیک، پزشکی، هوافضا، نظامی و سایر کاربردها شده است. بنابراین، پژوهشگران در مراکز پژوهشی و بخشهای تحقیق و توسعه صنایع مختلف، پژوهشهای بسیاری را در زمینه سنتز پلیمرهای معدنی جدید با ویژگیهای خاص فیزیکی، شیمیایی و الکترونیکی انجام دادهاند. پلیفسفازینها از بزرگترین و متنوعترین گروههای خانواده پلیمرهای معدنی هستند. تاکنون دستکم 700 نوع مختلف از آنها ساخته شده است. این مواد با داشتن خواص منحصر به فرد از جمله خوداطفایی، آبگریزی و زیستسازگاری توجه بسیاری از پژوهشگران علوم پلیمری را به خود جلب کردهاند. دلیل اصلی بروز ویژگیهای منحصر به فرد در پلیفسفازین به زنجیر اصلی آن برمیگردد. این زنجیر دارای دو گروه جانبی به ازای هر واحد تکراری است. این گروهها میتوانند به سادگی با گستره وسیعی از ترکیبات آلی مختلف جابهجا شوند و خواص متفاوتی را نشان دهند. در این مقاله ساختار، روشهای سنتز و کاربرد پلیفسفازینها بررسی میشود.</span></span>
پلیمرهای معدنی,پلی فسفازین,خوداطفائی,زیست سازگاری,آبگریزی
http://basparesh.ippi.ac.ir/article_1246.html
http://basparesh.ippi.ac.ir/article_1246_46cea01fb94c9db1ab0077fa6e5c1f26.pdf
پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران
فصلنامه علمی بسپارش
2252-0449
2538-5445
6
1
2016
05
21
معرفی وزیکولهای پلیمری، پلیمرزومها و کاربردهای گسترده آنها
86
93
FA
سماحه السادات
سجادی
پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران
s.sadjadi@ippi.ac.ir
10.22063/basparesh.2016.1245
<span class="a"><span lang="AR-SA">بهتازگی، به پلیمرهای نانوساختار توجه بسیاری شده است. از این نانوساختارها، پلیمرزومها یا وزیکولهای پلیمری را میتوان نام برد. این ترکیبات بهعلت ویژگیهای منحصر بهفرد خود، مانند پایداری مکانیکی، خواص کشسانی و نفوذپذیری تنظیمشدنی، کاربردهای بالقوه در طراحی سامانههای دارورسانی، نانوراکتورها و کاتالیزورهای هوشمند دارند. در این مقاله سعی شده است، افزون بر معرفی وزیکولهای پلیمری، با بیان نمونههایی از کاربردهای متنوع آنها، زمینه آشنایی بیشتر با این ترکیبات فراهم آید.</span></span>
پلیمرزوم,ویزیکول پلیمری,مواد هوشمند,پلیمر خود ترمیم شونده,دارورسانی
http://basparesh.ippi.ac.ir/article_1245.html
http://basparesh.ippi.ac.ir/article_1245_e349a3fdf1eac2049a718cfa387e3d5a.pdf
پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران
فصلنامه علمی بسپارش
2252-0449
2538-5445
6
1
2016
05
21
کپسولی کردن قطعات فوتوالکترونیک و ارزیابی اهمیت پلیمرها
94
105
FA
آتشه
سلیمانی گرگانی
هیات علمی/ موسسه پژوهشی علوم و فناوری رنگ
asoleimani@icrc.ac.ir
فرهود
نجفی
هیئت علمی/موسسه پژوهشی علوم و فناوری رنگ و پوشش
fnajafi@icrc.ac.ir
سمانه
جعفری فرد
دانشجو/موسسه پژوهشی علوم و فناوری رنگ و پوشش
s.jafarifard@ymail.com
10.22063/basparesh.2016.1262
قطعات فوتوالکترونیک از جمله قطعات بسیار پرکاربرد در صنایع الکترونیک به شمار میروند. در تولید این قطعات از مواد آلی و معدنی متفاوت استفاده میشود که بیشتر این مواد حساسیت زیادی نسبت به عوامل محیطی، مانند رطوبت و اکسیژن نشان میدهند. به همین دلیل، برای افزایش طول عمر این قطعات، ایجاد لایه محافظ روی آنها اهمیت ویژهای دارد. این لایه باید خواص سدگری مناسبی در برابر بخار آب و اکسیژن داشته باشد. همچنین، مقاومت مکانیکی مناسبی را برای قطعه فوتوالکترونیک فراهم آورد. این قطعات نور را ساطع یا جذب میکنند. بنابراین، لایه محافظ باید در برابر محدوده طول موج مرئی شفاف باشد تا در روند نورگسیلی این قطعات اخلالی ایجاد نشود. با توجه به ویژگیهای بیان شده، ساختارهای پلیمری مناسبترین گزینه برای این کاربرد به شمار میروند. در این مقاله، انواع ساختارهای پلیمری استفاده شده برای کپسولی کردن قطعات فوتوالکترونیک و ویژگیهای آنها بررسی شده است.
دیود نورگسیل آلی,سلول خورشیدی,کپسولی کردن,خواص سدگری,هیبرید آلی – معدنی
http://basparesh.ippi.ac.ir/article_1262.html
http://basparesh.ippi.ac.ir/article_1262_330df1c9220992a6832071d7c90bc11b.pdf