unavailable
unavailable
unavailable
اخیراً چسب های رسانای الکتریسیته به عنوان جایگزین بالقوه لحیم های دارای سرب، توجه و تمرکز زیاد پژوهشگران را به خود معطوف کرده اند. این چسب ها براساس مسیر رسانایی، به دو دسته کلی همسانگرد و ناهمسانگرد تقسیم م یشوند. کاربرد اصلی چسب های رسانای همسانگرد در زمینه قطعات الکترونیک است. مطالعاتی که در زمینه چسب های رسانای الکتریسیته انجام شده است، نشان می دهد که این چسب ها نسبت به فناوری سنتی اتصال لحیمی مزایایی از قبیل عملکرد زیست محیطی بهتر، دمای فراورش کمتر، انعطاف پذیری بیشتر و فرایندپذیری ساده تر دارند. ب همنظور دست یابی به رسانندگی الکتریکی، جزء حجمی پرکننده رسانای الکتریسیته در یک چسب رسانای همسانگرد باید مساوی یا بیشتر از جزء حجمی بحرانی باشد. در این مقاله، ساز و کار رسانندگی الکتریکی در چسب های رسانا، انواع ماتریس های چسب های رسانا و پرکننده های رسانا و اثر آنها روی رسانندگی الکتریکی چسب های رسانا و روش های بهبود بخشیدن رسانایی بحث شده است.
ساخت فراورده های پلیمری زیست تخریب پذیر با هدف کاهش مشکلات زیست محیطی، ایمنی و سلامت مورد توجه بسیار قرار گرفته است. این پلیمرها در پزشکی و دارورسانی نیز به دلیل حذف آخرین مرحله جراحی برای برداشت آنها پس از عملکرد درمانی توسعه یافته اند. در این مقاله، به برخی از پلیمرهای طبیعی و سنتزی زیست تخریب پذیر رایج در زمینه پزشکی و دارورسانی اشاره شده است. عوامل موثر بر تخریب و رهایش دارو، همچنین مثال هایی از سامانه های تجاری دارورسانی بر پایه این پلیمرها معرفی می شود. در نهایت، خواص فیزیکی و مکانیکی پلیمرهای زیست تخریب پذیر متداول برای انتخاب صحیح آنها مرور شده است.
اسفنج های کربنی بر پایه رزین ها و پیش مواد پلیمری، به دلیل خواصی همچون رسانندگی گرمایی کم، پایداری گرمایی خوب، استحکام ویژه زیاد و چگالی کم، در صنایع مختلف به ویژه هوافضا، به عنوان عایق های دمازیاد، سپرهای گرمایی و ساختارهای محافظ مواد استفاده می شوند. در این مقاله، روش های تولید نانوساختارهای کربنی معرفی می شوند. با استفاده از روش قالب های پلیمری، فرایند اسفنج کردن پیش ماده های پلیمری مانند رزین فنولی و همچنین فرایند سل-ژل، اسفنج ها و ایروژل های پلیمری تهیه می شوند. سپس، نانوساختارهای پلیمری تهیه شده، در فرایند کربنی کردن، تبدیل به اسفنج های کربنی می شوند. اما تخریب ساختار به دلیل واکنش اکسایش، کاربرد اسفنج های کربنی را در دماهای بیش از 400˚C و در اتمسفر هوا محدود کرده است. در ادامه، سازوکار اکسایش اسفنج های کربنی بررسی م یشوند. افزون بر کنترل و بهین هسازی عوامل فرایندی همچون دمای فرایند کربنی کردن، م یتوان با استفاده از مواد مقاوم در برابر اکسایش، مانند ترکیبات سیلیکون کاربیدی، مقاومت اکسایشی ایروژل های کربنی را بهبود بخشید. در نهایت، نقش ایجاد لایه ای از سیلیکون کاربید روی سطح دیواره حفره های کربنی و همچنین تشکیل پیوندهای SiC در ساختار ایروژل کربنی به وسیله پلیمرهای آلکوکسی سیلان، به عنوان روش های موثر برای افزایش مقاومت اکسایشی ایروژ لهای کربنی، بررسی م یشوند.
سنتز نانوذرات پلیمر با ریزساختار کنترل شده از نانوخاک رس در اکثر صنایع مورد توجه است. در حقیقت ریزساختار یا شک لشناسی صفحات خاک رس نسبت به نانوقطره های پلیمر عامل اصلی سدگرایی و ناتراوایی نانوکامپوزیت حاصل است. به طوری که افزون بر بهبود سایر خواص فیزیکی و مکانیکی، مقدار جذب، نفوذ یا عبور گازها، بخار آب، آب و حتی روغن ها به شدت با استفاده از ای نگونه فیلم های پلیمری نانوکامپوزیتی کاهش می یابد. روش اساسی برای طراحی این گونه ساختارهای ازپیش معین شده، روش پلیمر شدن ریزامولسیونی است که در حالت انتخاب درست و مناسب عامل فعال سطحی )از لحاظ آبدوستی – آبگریزی(، می توان کپسولی شدن مواد متفاوت اعم از مواد جامد یا مایع و حتی گاز یشکل را در درون قطره های پلیمر ارائه داد. از دیگر نتایج کنترل ریزساختار در فن پلیمر شدن ریزامولسیونی، پلیمر شدن پیکرینگ است که به شکل ریزامولسیونی مستقیم یا معکوس قابل اجراست. به عبارتی دیگر در این روش، به جای مواد فعال سطحی )امولسیون کننده( از ذرات جامد برای پایداری قطره های سنتز شده پلیمر استفاده شده که اصطلاحا سامانه عاری از صابون نیز نامیده م یشود و موادی با ساختارهای لانه زنبوری تهیه می شوند. اکثر محصولات تهیه شده با این روش برای بسته بندی های حساس کاربرد دارند.
دارورسانی به شکل خوراکی، به دلیل پذیرش زیاد بیمار از با اهمیت ترین روش های دارورسانی است. زیس تدسترس پذیری و پذیرش کم دراطفال، سالمندان و بیمارانی که دارای مشکل بلع هستند، سبب شد تا قرص های سریع ح لشونده وارد بازار شوند. ولی این قرص ها، دارای زیس تدسترس پذیری کمی هستند، در نتیجه فیلم های دهانی با انعطاف پذیری مناسب، زیس تدسترس پذیری زیاد و راحتی استفاده، مورد توجه قرار گرفتند و به عنوان جایگزینی برای قرص، کپسول وشربت عرضه شدند. فیلم های دهانی از پلیمر، ماده موثر، طعم دهنده، رنگ و مواد فعال سطحی با روش های ریخته گری با حلال و اکستروژن گرماذوب ساخته می شوند. ضخامت، زمان تخریب و انحلال و خواص مکانیکی آنها باید ارزیابی شوند. این فیلم ها دارای کاربردهای فراوانی از قبیل پوشاندن طعم نامطلوب، رهایش سریع و تدریجی داروها هستند. پی شبینی می شود، در سال های آتی فیلم های نازک دارویی به دلیل مزایای بسیار نسبت ب هسایر شکل های دارویی متداول، دارای فروش بسیار زیادی شوند.
در این مقاله، روش های تعادل جمعیت برای مد لسازی فرایند وولکانش گوگردی شتاب یافته آمیزه های لاستیک طبیعی بررسی می شود. مدل های اولیه ارائه شده توسط پژوهشگران، به طور تجربی یا سازوکاری بوده و محدودیت های بسیاری داشته است، ب هگونه ای که همه واکنش ها و تشکیل همه محصولات فرایندی را دربرنگرفته است. در این مقاله، مدل هایی توسعه یافته، که در آنها از روش های تعادل جمعیت استفاده می شود. به طوری که به وضوح ماهیت همه گونه های تشکیل شده و انواع واکنش ها را تأ یید می کنند. این مدل های سینتیکی می توانند به دقت واکنش وولکانش کامل از قبیل زمان برشتگی، زمان وولکانش و بازگشت پذیری را برای محدوده وسیعی از ترکیب درصدها، با استفاده از مجموع های از ثابت های سرعت منفرد توصیف کنند. افزون بر این، تغ ییرات غلظت همه حدواسط های واکنش را نیز پی شبینی م یکنند. این مدل ها، چهارچوب کمی برای آگاهی بیشتر از فرایند وولکانش گوگردی آمیزه های لاستیک طبیعی را فراهم م یکنند.
در سال های اخیر، نانوکامپوزیت های پلیمری به دلیل خواص مکانیکی عالی و پایداری گرمایی در مقایسه با پلیمر خالص یا کامپوزیت معمولی مواد مهمی ب هشمار می روند. نانوکامپوزیت از دو قسمت تشکیل می شود که حداقل یک بخش آن در یک بعد دارای ابعاد نانومتری 1-100 nm است. به دلیل نگرانی های زیست محیطی استفاده از الیاف طبیعی برای تقویت پلیمرها و کامپوزیت ها بسیار مورد توجه است. نانوسلولوز از فراوان ترین پلیمرهای طبیعی تجدیدپذیر و دارای مزایای بی شمار شناخته شده ای از قبیل قیمت کم، دسترس پذیری در سراسر جهان، زیست تخریب پذیری، سفتی زیاد و خواص مکانیکی خوب است. همچنین، پلی وینیل الکل پلیمری محلول در آب، نیمه بلورین، کاملاً زیست تخریب پذیر، غیرسمی و زیس تسازگار است. بنابراین، می توان از نانوسلولوز برای تقویت نانوکامپوزیت های پلیمری به خوبی استفاده کرد. این نانوکامپوزیت ها نگرانی های زیست محیطی ایجاد نم یکنند، در طبیعت به راحتی از بین می روند و خواص مکانیکی و گرمایی خوبی نیز نشان می دهند.
در این مقاله، به بررسی اقتصادی روش های نوین تولید پروپیلن پرداخته شده و جایگاه روش تبدیل متانول به پروپیلن MTP ارزیابی شده است. از میان روش های بررسی شده، روش هیدروژ نزدایی پروپان PDH با ظرفیت هر واحد 350 تا 750 هزارتن در سال، به دلیل مقیاس پذیری زیاد و حاشیه نقدی مطلوب، زمینه اقتصادی خوبی برای تولید در خاورمیانه و آمریکا دارد. روش تبدیل متانول به پروپیلن با ظرفیت هر واحد 450 هزارتن درسال، تا زمانی که قیمت گاز طبیعی کم باشد، دارای حاشیه نقدی مطلوبی است. اما هزینه سرمایه ای این واحدها که بیش از 850 میلیون دلار است، به عنوان یک سد در برابر اقتصاد این فرایند عمل م یکند. در حال حاضر، اقتصاد این روش در منطقه خاورمیانه تا حدودی در مرز اقتصادی بودن قرار دارد، اما با توجه به شرایط فعلی، مناسب ترین بازار برای فروش پروپیلن تولیدی خاورمیانه با روش MTP ، بازارهای جنوب شرق آسیاست. تولید انبوه متانول و کم کردن قیمت متانول در منطقه خاورمیانه نیز یکی دیگر از روش های بسیار موثر در اقتصادی تر کردن MTP است. باقی مانده های رو شهای هدفمند تولید پروپیلن مثل جانشینی متقابل و زیست توده یا غیراقتصادی بوده یا توسعه و بلوغ کافی پیدا نکرد هاند.
unavailable
unavailable
unavailable
unavailable
unavailable
unavailable